براکن یکی از چشمگیرترین سرخس های بومی با اندازه چشمگیر و شاخه های چشمگیرش است. با وجود ترکیبات سمی آن، در گذشته اغلب به عنوان دارو استفاده می شد. امروزه در برخی کشورها هنوز در آشپزخانه استفاده می شود.
آیا براکن خوراکی است؟
خوردن براکن خطرناک است زیرا تمام قسمت های گیاه حاوی مواد سمی مانند هیدروژن سیانید گلیکوزید و آنزیم سرطان زا تیامیناز است. پخت و پز و خشک کردن این سموم را تجزیه نمی کند، بنابراین ظروف و چای های تهیه شده از براکن خوراکی نیستند.
براکن چه تاثیری روی افراد می گذارد؟
همه اجزای گیاهی سرخس براقنحاوی سموم برگهای جوان هیدروژن سیانید گلیکوزید تولید می کنند که هنگام مصرف از آن هیدروژن سیانید سمی تشکیل می شود. با افزایش سن سرخس های براق، طیف بالاتری از سموم تولید می کنند. این مواد از طریق پخت و پز یا خشک کردن تجزیه نمی شوند. بنابراین ظروف و چای های تهیه شده از سرخس خوراکی نیستند.
براکن چه اثرات دیگری بر سلامتی دارد؟
براکن نیز مشکوک بهاست که باعث سرطان می شود آنزیم بسیار سمی تیامیناز در برگ های مسن تر و تا حدی در هاگ های براکن موجود است. گفته می شود این ماده به مغز استخوان حمله می کند. در کشورهایی که امروزه هنوز براکن مصرف می شود، شیوع بالای سرطان معده و روده را به مصرف براکن نسبت می دهند.
براکن چه تاثیری روی حیوانات دارد؟
برای اکثر حیوانات خانگیبراکن نیز سمی است تیامیراز روی اعصاب خوک‌ها، اسب‌ها و بزها تأثیر می‌گذارد و باعث آسیب عصبی می‌شود. در گاو، غشاهای مخاطی مورد حمله قرار می گیرند. نتیجه اغلب خونریزی و ادرار خونی است. نشان داده شده است که براکن باعث ایجاد سرطان مثانه و روده بزرگ در گاو می شود.
نکته
براکن در باغ
سرخس براکن نه تنها سمی است، بلکه به سرعت پخش می شود. در پاییز، هاگ های مضر در اطراف باغ پرواز می کنند. به همین دلیل باید از براکن در باغ خودداری کنید و در آنجا با آن مبارزه کنید.
