گل زنگوله (Campanula) با کاسه گل های ظریف و عمدتاً آبی یا بنفش خود در بسیاری از باغ ها می روید. بسته به تنوع، فرش‌های انبوهی از گل‌ها را تشکیل می‌دهد و بیننده را با شادی شکوفه‌دهی بین ژوئن و آگوست به وجد می‌آورد. همانطور که گل محبوب است، کارشناسان در مورد سمی بودن آن اختلاف نظر دارند.
آیا گل زنگوله سمی است؟
گل زنگوله (Campanula) احتمالاً غیر سمی در نظر گرفته می شود، اما سمی بودن بسیاری از گونه ها هنوز تایید یا رد نشده است. بنابراین برای احتیاط هیچ قسمتی از گل زنگوله را نخورید و از علائم مسمومیت مانند حالت تهوع اجتناب کنید.
Bluebell احتمالا سمی نیست
هر قدر که نمایندگان فراکسیون «بلبلزها سمی هستند!» در مجامع مختلف اینترنتی ادعای آن را دارند، هنوز دلیل علمی برای این ادعا ارائه نشده است. در واقع، گل زنگوله در فهرست واحدی از گیاهان سمی یافت نمی‌شود و حداقل گل زنگوله راپونزل به خاطر ریشه‌های گوشتی و مغذی‌اش کشت می‌شد (و گاهی هنوز هم کشت می‌شود). اتفاقاً همان گیاه در افسانه ای به همین نام نام خود را به دختر "راپونزل" داده است. با این حال، از آنجایی که سمیت بسیاری از گونه های دیگر هنوز تایید یا رد نشده است، اصل احتیاط تا آن زمان اعمال می شود: بنابراین، شما (یا فرزندان یا حیواناتتان) نباید هیچ قسمتی از گل زنگوله را بخورید، حتی اگر به احتمال زیاد هیچ علامتی از مسمومیت به جز حالت تهوع یا موارد مشابه مشاهده نخواهد شد.
افسانه ها و افسانه های بسیاری درباره گل زنگوله
گل ناقوس احتمالاً شایعه سمی بودنش را مدیون افسانه ها و افسانه های متعددی است که به گل ظریف اشاره دارد - اینها همیشه برای مردم تفسیر مثبتی ندارند. اگر دختر کوچکی دارید و مانند بسیاری از دختران کوچک عاشق داستان های پریان است، به تصاویر کتاب های مربوطه نگاه دقیق تری بیندازید. در آنجا پری ها اغلب با شکوفه های یک گل زنگوله به عنوان یک روسری به تصویر کشیده می شوند. این تصویرسازی ها به هیچ وجه ناشی از خلاقیت تصویرگران مدرن کتاب کودک نیست، بلکه به اسطوره های چند صد ساله برمی گردد. بلبل‌ها همیشه گل‌های پریان محسوب می‌شوند و گفته می‌شود آنها را به مجالس خود فرا می‌خواند.
نکته و ترفند
یک داستان بسیار قدیمی از انگلستان گزارش می دهد که شخصی که خود را - حتی ناخواسته - در حلقه ای از زنگ های آبی می بیند، خود را در معرض قضاوت زندگی و مرگ پری ها قرار می دهد.
