علف‌های شیرین متعلق به یکی از بزرگترین خانواده‌های گیاهی است. گونه های بی شماری وجود دارند که می توانند با انواع مختلف آب و هوا و مکان کنار بیایند. در آلمان علف های شیرین به عنوان غذای اصلی و به عنوان یک گیاه زینتی در باغ نقش مهمی دارند.
مهم ترین خواص علف های شیرین چیست؟
علف‌های شیرین (Poaceae) خانواده بزرگی از گیاهان با حدود 12000 گونه در 780 جنس هستند که در سراسر جهان وجود دارند.آنها در مراتع، جنگل ها، بیابان ها و غیره زندگی می کنند و به عنوان غذا یا گیاهان زینتی خدمت می کنند. گونه های شناخته شده شامل غلات، بامبو و علف های زینتی مانند علف پامپاس است.
چمن شیرین – پروفایل
- نام گیاه شناسی: Poaceae=Gramineae
- خانواده: علف های شیرین
- تقسیمات فرعی: گیاهان بذر، آنژیوسپرم
- وقوع: در سراسر جهان
- گونه: حدود 12000 در 780 جنس
- موقعیت ها: از جمله: مراتع، جنگل ها، صحراها، دشت ها، تپه های شنی
- ارتفاع: 10 سانتی متر تا 400 سانتی متر
- سالانه / چندساله:
- گل: خوشه
- زمان گلدهی: بسته به گونه مربوطه
- میوه ها: بیشتر آجیل، گاهی توت یا میوه های هسته دار
- برگ: روبرو، دو قسمتی: غلاف برگ و تیغه برگ
- تکثیر: پراکندگی بذر از طریق باد، بندرت از طریق ریزوم
- مسمومیت: تقریباً هرگز سمی نیست
- کاربرد: غذا،گیاه زینتی باغ
- سرسختی در زمستان: بیشتر گونه ها مقاوم هستند
گونه های شناخته شده علف شیرین به عنوان گیاهان زینتی
علف های شیرین به دلیل رشد ظریفشان در باغ می رویند. از آنجایی که برخی از گونه‌ها مانند بامبو یا نی بسیار بلند می‌شوند، به‌عنوان پرده‌های حفظ حریم خصوصی روی نرده‌ها یا برای سبز کردن حوضچه‌ها نیز مناسب هستند.
انواع شناخته شده علف های شیرین باغ عبارتند از: تمام علف های زینتی از جمله چمن ژاپنی و پامپاس، انواع نی، انواع بامبو.
علف های شیرین به عنوان گیاه مفید
علف های شیرین یکی از قدیمی ترین غذاهای دنیاست. برخی از گونه ها نیز به صورت کشاورزی در آلمان کشت می شوند. همه غلات - چاودار، جو، گندم، جو و ارزن - علف های شیرین هستند.
در آسیا از برنج که یک علف شیرین نیز هست به عنوان غذای اصلی استفاده می شود.
دانه علف های شیرین حاوی مقدار زیادی نشاسته است. آنها را یا آرد می کنند، خرد می کنند یا می پزند و به صورت غلات کامل مصرف می کنند.
علف یکساله و چندساله
علف های شیرین می توانند یکساله یا چند ساله باشند. همه غلات یکساله هستند و بعد از یک فصل از بین می روند.
گونه های دیگر مانند بامبو، نی و علف های زینتی چند ساله هستند و می توانند سال ها زندگی کنند.
بامبو یک ویژگی خاص است که بر خلاف سایر علف های شیرین ساقه های آن چوبی است. وقتی بامبو گل می‌دهد بعد از گل دادن می‌میرد، حتی اگر چند سال از عمرش گذشته باشد.
نکته
گرده ی علف شیرین با باد پخش می شود. دوره گلدهی می تواند برای مبتلایان به آلرژی بسیار استرس زا باشد. از آنجایی که گونه ها در زمان های مختلف شکوفا می شوند، تقویم گرده ها به شناسایی زمان شمارش گرده کمک می کنند.
