طبیعت به محض عقب نشینی انسان به سرعت گسترش می یابد. به منظور طراوت باغ بیش از حد رشد، یک موجودی اولیه مهم است. این اطلاعات در مورد اینکه آیا حفاری منطقی است یا اینکه آیا یک گزینه جایگزین یک گزینه است، ارائه می دهد.
چه زمانی باید باغی که بیش از حد رشد کرده حفر کنید؟
برای طراوت بخشیدن به یک باغ بیش از حد رشد کرده، ابتدا باید بررسی کنید و ببینید چه گیاهانی وجود دارند.کندن باغ تنها زمانی معنا دارد که زمین بسیار ناهموار یا سنگین باشد. از طرف دیگر، می توانید با مالچ پاشی منطقه، تخت ها را بدون حفاری ایجاد کنید.
موجودی
قبل از حفر باغ، باید یک نمای کلی داشته باشید. غیرمعمول نیست که گنجینه هایی در باغ های بیش از حد رشد یافته آشکار شود که اگر اقدامات اساسی انجام دهید آنها را نابود خواهید کرد. حداقل یک سال باغ را زیر نظر داشته باشید. این به شما بینشی در مورد آنچه در باغ شما می روید و نوع خاک غالب است به شما می دهد.
تخت های موجود با بوته های پیاز نیازی به کندن ندارد. در اینجا، اقدامات کافی برای بازگرداندن تخت به شکل کافی است. گیاهان وحشی مانند خاکشیر، گزنه یا گوشته زنانه در باغ‌های بلااستفاده پخش می‌شوند، جایی که تنوع زیستی را ترویج می‌کنند و به انسان فواید دیگری به عنوان سبزیجات می‌دهند.
وزن کردن حفاری
در صورتی که زمین بسیار ناهموار باشد، حفر باغ یک گزینه است.استفاده از بسترهای سنگین در صورتی که کاملاً کنده نشده و شل نشده باشند، دشوار است. در خاک های سبک، شل کردن بستر با دندان کاشت کافی است. تغییرات با اختلال در ساختار خاک همراه است. پس از چنین مداخلات گسترده، خاک برای احیا به زمان نیاز دارد.
اگر حفاری لازم است باید به شرایط آب و هوایی توجه کرد. پاییز همیشه برای این اقدام ایده آل نیست. اگر فصل رشد هنوز شروع نشده باشد، جابجایی در بهار نیز امکان پذیر است.
پس باید باغچه را حفر کنی:
- پس از یخبندان خفیف زمین
- اوایل بهار با دمای پایین
- قبل از بارندگی شدید
تخت بدون کندن
بعد از چمن زنی محل را به درستی مالچ پاشی کنید که بعدا تبدیل به بستر می شود.مقادیر زیادی علف در باغ بیش از حد رشد کرده جمع می شود که وقتی بریده نشده رها شود به عنوان یک لایه مالچ عالی است. هرچه چمن طولانی تر باشد، بهتر است. این تغییر در شش ماه آینده به میزان قابل توجهی کاهش خواهد یافت.
وضعیت چمن زیر را بررسی کنید و اگر چمن زیر آن هنوز پوسیده نشده است، یک لایه مالچ اضافی به منطقه اضافه کنید. این ماده به آرامی تجزیه می شود و یک لایه محافظ ایده آل برای کف فراهم می کند. زیرلایه را مرطوب و گرم نگه می دارد تا ارگانیسم های خاک بتوانند زیست توده را به کمپوست تبدیل کنند.
