عنوان این مقاله احتمالاً برخی از خوانندگان را عصبانی می کند. آیا ترخون از گذشته های دور به عنوان یک گیاه معطر در آشپزی مورد استفاده قرار نگرفته است؟ این درست است، اما موضوع به این سادگی نیست. سوال مواد سمی باید دوباره بررسی شود.
آیا ترخون سمی است؟
ترخون حاوی ماده استراگول است. در آزمایشات حیوانی مشخص شد که می تواند باعث سرطان شود و از نظر ژنتیکی اثرات مخربی داشته باشد. کاملاً واضح است: مطالعات علمی اکنون ثابت کرده است کهمیزان سموم جذب شده از طریق غذا بسیار کم است.برای احتیاط فقط خانم های باردار و شیرده باید از ترخون پرهیز کنند.
محدودیت مصرف استراگول چقدر است؟
هیچ محدودیت قانونیبرای مصرف استراگول وجود ندارد. با این حال، کمیته فرآوردههای دارویی گیاهی، که یک نهاد تخصصی آژانس داروهای اروپایی است، این توصیهها را برای حداکثر میزان مصرف ارائه میدهد:
- 0.05 میلی گرم در روز
- کودکان زیر ۱۱ سال: ۱ میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن
اما توصیه ها به داروهای گیاهی حاوی استراگول اشاره دارد. هیچ مخالفتی با استفاده از آن به عنوان یک گیاه آشپزی وجود ندارد. مطالعات پزشکی حاکی از آن است که حتی 1000 برابر میزان مصرف معمولی بی خطر است.
آیا استراگول فقط در ترخون موجود است؟
نه، ترخوننه تنها در ترخون (Artemisia dracunculus)، حتی اگر نام دقیقاً همین را نشان دهد. این ماده جزء اسانس هاست و خود بویی شبیه بادیان دارد. از جمله موارد دیگر، در: نیز رخ می دهد
- انیسون
- آووکادو
- ریحان
- رازیانه
- Chervil
- جوز هندی
- فلفل دلمه
- بادیان_ستاره
- سقز
آیا غذاهای فرآوری شده می توانند حاوی استراگول هم باشند؟
بله، ممکن است غذاهای فرآوری شده نیز حاوی استراگول باشند. ماده مضر و در عین حال معطر را نمی توان به عنوان یک ماده خالص استفاده کرد. اما می تواند از طریق افزودنی های طبیعی مانند روغن ترخون وارد غذا شود. سپس حدحداکثر 50 میلی گرم در هر کیلوگرم برای غذا و 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم برای نوشیدنی های غیر الکلی وجود دارد.
نکته
ترخون مواد بسیار سالمی هم داره
اکنون که همه چیز برای این گیاه آشپزی ارائه شده است، ارزش دارد به خواص سلامتی آن که وجود دارد نیز نگاهی بیندازیم.از جمله ترخون، اشتها آور، تحریک کننده جریان صفرا و ادرارآور است. دلایل خوبی برای تکثیر آن از بذر یا به صورت رویشی برای برداشت آن درست قبل از گلدهی، زمانی که معطر است.