اگر دقت کنید، در واقع هیچ علف هرزی وجود ندارد. در عوض، این گیاهان گیاهانی هستند که در حال رشد وحشی هستند و به طور نامطلوبی در جایی که علاقه مندان به باغ می خواهند سبزیجات و گیاهان زینتی پرورش دهند، پخش می شوند. این مقاله به شما کمک می کند تا به وضوح رایج ترین علف های هرز را شناسایی کنید.
چگونه علفهای هرز باغ را شناسایی کنم؟
برای شناسایی علف های هرز باغ به ویژگی های گیاه مانند شکل برگ، رنگ گل و رفتار رشد توجه کنید.گونه های رایج علف های هرز عبارتند از: گزنه، خار مریم، علف های هرز خاکستری، شبدر، قاصدک، خزه، اسپیدول ایرانی، داتورا، علفزار و علفزار.
برای توضیح بیشتر:
- گزنه
- خار
- گیرش
- جاکوبز راگوورت
- شبدر
- قاصدک
- خزه
- پرشین سپیدول
- Datura
- کف علفزار
- وینچ حصاری
گزنه
ارتفاع گزنه بزرگ تا 1.50 متر می رسد. می توانید آنها را از روی برگ های درشت دندانه ای که به سمت جلو مخروطی می کنند، تشخیص دهید. موهای گزنده روی ساقه و برگ ها قرار دارند که در صورت لمس باعث درد سوزش و جوش های قرمز روی پوست می شوند. گل ها کاملا نامحسوس هستند. رنگ آنها زرد است و به صورت خوشه های کوچک از بالای ساقه برگ آویزان می شود.
برگ های گزنه خوراکی هستند و پس از خشک شدن، چای معطر و آب آور درست می کنند. این گیاه همچنین در باغبانی ارگانیک به عنوان پایه ای برای کودهای مایع و سمپاشی اهمیت دارد.
خار
در باغ، خار عامل اصلی نارضایتی است. در ابتدا مستقیماً روی زمین یک گل رز تشکیل می دهد که برخی از آنها دارای دهانه هستند و با خارهایی در لبه تقویت می شوند. یک ساقه بسیار ضخیم از آن رشد می کند. گل نیمکره ای است و از تعداد زیادی گل منفرد بنفش تشکیل شده است.
پس از استقرار در باغ، علف هرز خاردار از طریق جوانه هایی که از ریشه اصلی رشد می کنند پخش می شود. خارها بازماندگان واقعی هستند. یک شاخه جدید حتی می تواند از قسمت ریشه ای که فقط نیم سانتی متر طول دارد، جوانه بزند.
گیرش
این گیاه شاخ و برگ بزرگ بسیاری از باغبانان را به ناامیدی سوق می دهد. آنقدر سرسخت رشد می کند که خلاص شدن از شر آن دشوار است.علف هرز گیاهی است سفید گل و زمین پوش با برگ های بزرگ که سه تایی دوتایی است. می تواند به ارتفاع یک متر برسد.
Giersch ممکن است در اوایل عصر حجر در منو بوده باشد. می توان آن را مانند اسفناج یا خام مصرف کرد.
Scallop Ragwort
راگورت یعقوب ابتدا گل سرخی از برگها را در بهار تولید می کند که برگهای پینه دار از آن باز می شوند. گل های زرد روی ساقه های بلند بین ژوئن و آگوست ظاهر می شوند. ارتفاع این گیاه بین 30 تا 100 سانتی متر است.
جغوره دارای اثر سمی قوی برای کبد است و به همین دلیل یکی از علف های هرز سمی است. تا به امروز، مسمومیت قابل درمان نیست. به روشی سازگار با محیط زیست، باید به طور مداوم خاکشیر را حفر کنید و آن را با زباله های خانگی دور بریزید.
شبدر
احتمالا همه از قبل به دنبال شبدر چهاربرگ خوش شانس بوده اند.شبدر علفزار حتی به عنوان یک گیاه علوفه ای با ارزش رشد می کند. اما به طور ناخواسته در چمنزارها نیز پخش می شود. به همین دلیل بسیاری از باغداران شبدر را علف هرز می دانند.
معمولاً برگها سه قسمتی هستند. شبدر بین ماه های مه و سپتامبر گل های سفید یا صورتی تولید می کند. گل شبدر حاوی شهد زیادی است و مرتع ارزشمندی برای زنبور عسل است.
قاصدک
قاصدک به عنوان یک علف هرز زرد گل که دوست دارد در چمن پخش شود و بسیار قوی است، فقط کودکان را خوشحال می کند. به محض آب شدن برف، برگ های دندانه دار و کشیده خود را به شکل گل سرخ از زمین بیرون می کشد. از آنجا گل زرد روشن ایجاد می شود که در عرض چند هفته به یک "قاصدک" تبدیل می شود که باد چترهای کوچک زیادی از آن می برد.
گوزن
خزه ها از قدیمی ترین گیاهان سیاره ما هستند. آنها می توانند چندین هزار سال زندگی کنند.فرش های سبز گیاهان اسپور بدون گل هستند که از طریق به اصطلاح تناوب نسل ها تکثیر می شوند. در خزه ها ریشه ای پیدا نخواهید کرد. آنها با ریزوئیدها (نخ های سلولی) به بستر می چسبند.
خزه ها را می توان به سه نوع مختلف تقسیم کرد:
- هورنموس
- کبد
- خزه
آنها مکان هایی در باغ را ترجیح می دهند که به سختی در معرض نور خورشید باشند. موثرترین راه برای مبارزه با خزه، نازک کردن گیاهان بزرگ است. همچنین از تهویه کف اتاق اطمینان حاصل کنید که این امر باعث می شود کوسن های سبز از زندگی خود محروم شوند.
پرشین سپیدول
این گیاه در ابتدا در باغ‌های گیاه‌شناسی کشت می‌شد، وحشی شده و اکنون یکی از علفهای هرزی است که به طور فزاینده‌ای در باغ‌ها پخش می‌شود. دونده هایی که به شدت شکل می گیرند، با گل های آبی تزئین شده است که گلوی سفید را نشان می دهد.دارای برگهای کوچک، دندانه دار و گرد است که برعکس رشد می کنند. اسپیدول ایرانی بالشتک های محکمی را در چمن تشکیل می دهد و ارتفاع آن به ده تا چهل سانتی متر می رسد. اسپیدول ایرانی یک نشانگر رسی قابل اعتماد است.
Datura
داتوره در دهه‌های اخیر به عنوان یک علف هرز به طور فزاینده‌ای رایج شده است. این علف هرز مانند علف های هرز زمینی دو برگی است. دارای برگهای بزرگی است که ساقه بلند و نوک تیز دارند. گلهای شیپور در چنگال شاخه‌ها راست می‌ایستند. آنها کپسول های خاردار متراکمی به اندازه یک گردو تشکیل می دهند که دانه های تقریبا سیاه رنگ در آن قرار دارند.
توجه: کل گیاه سمی است!
Meadowfoam
این گیاه وحشی تا شصت سانتی متر رشد می کند. دارای برگهای شدیداً پنجه ای متشکل از سه تا چهار جفت برگ است و گلهای متعدد ارغوانی ظریف با چهار گلبرگ تولید می کند.
بادها
شاخه های این گیاهان تا سه متر رشد می کنند. آنها همیشه هر چیزی را که پشتیبانی می کند در جهت عقربه های ساعت بالا می برند. اگر شکوه صبحگاهی نتواند کمکی برای کوهنوردی پیدا کند، مانند گیاهی که زمین را پوشانده است، رشد می کند. برگ ها پیکانی شکل هستند و به طور متناوب رشد می کنند. از خرداد به بعد، جلال صبحگاهی با گلهای قیفی بزرگ، سفید و بی بو شکوفا می شود.
گلهای صورتی درشت مشخصه علفهای هرز مزرعه هستند که به طور فزاینده ای به عنوان علف هرز در باغ ها پخش می شوند. هر دو گونه می توانند به یک آفت واقعی تبدیل شوند زیرا آنها بسیار سریع رشد می کنند و تمایل به خفه کردن گیاهان دیگر دارند.
نکته
هنگامی که علف های هرز را از بین می برید، به یاد داشته باشید که این گیاهان نقش بالایی در چرخه طبیعی دارند و به عنوان غذای ارزشمندی برای حشرات عمل می کنند. علف های هرز نیز شاخص های زیستی هستند که محتوای مواد مغذی و حتی مقدار pH خاک را نشان می دهند. بنابراین استفاده از کار دستی برای مبارزه با گیاهان ناخواسته و اجتناب از درمان شیمیایی ترجیح داده می شود، زیرا تقریباً همیشه اکوسیستم حساس را تحت تأثیر قرار می دهد.
