در باغ سرگرمی با مدیریت زیست محیطی، فرهنگ مختلط غالب است. این موضوع هر سال با این سوال همراه می شود که آیا گوجه فرنگی و توت فرنگی به عنوان همسایه های گیاهی کنار می آیند. بهتر است تصمیم خود را بیخودی نگیریم، بلکه به رویکرد خود توجه کنیم.
میشه توت فرنگی و گوجه فرنگی رو با هم بکارید؟
گوجهفرنگی و توتفرنگی همسایههای گیاهی ایدهآلی نیستند، زیرا گیاهان گوجهفرنگی روی بوتههای توتفرنگی تشنهی آفتاب سایه میاندازند، کوددهی شدید گوجهفرنگی رشد توتفرنگی را مختل میکند و نیاز آبی زیاد گوجهفرنگی بر طعم توتفرنگی تأثیر میگذارد.با این حال، توت فرنگی وحشی جایگزین بهتری برای کشت مخلوط با گوجه فرنگی است.
فرهنگ مختلط هماهنگی اضداد را جشن می گیرد – گاهی
موفقیت یک کشت مخلوط بر اساس ترکیب بهینه محصولات از نظر اندازه، فضای ریشه، زمان بلوغ و نیاز به مواد مغذی است. از این منظر، گوجهفرنگیهای بلند باید به خوبی با بوتههای کم توت فرنگی هماهنگ شوند. علاوه بر این گوجه فرنگی سنگین خوار و توت فرنگی ضعیف خوار است بنابراین در این زمینه هم مانعی برای همدیگر نمی کنند.
با این وجود، این تضادها یکدیگر را جذب نمی کنند و بنابراین با فرضیه های یک مشارکت موفق گیاهی در تضاد هستند. علاوه بر خواص گیاه شناسی، الزامات مکان و مراقبت نیز در ارزیابی نقش دارد. این جنبه ها مخالف فرهنگ ترکیبی گوجه فرنگی و توت فرنگی است:
- گیاهان سر به فلک کشیده گوجه فرنگی بر گیاهان توت فرنگی تشنه آفتاب سایه می اندازند
- کوددهی منظم و فشرده گوجه فرنگی به گیاه توت فرنگی اجازه می دهد تا جوانه بزند
- نیاز بیشتر آب گوجه فرنگی طعم توت فرنگی را کمرنگ می کند
توت فرنگی وحشی در زیر بوته های گوجه فرنگی رشد می کند
توت فرنگی وحشی بومی بسیار بهتر می تواند با چالش های کشت مخلوط با گوجه فرنگی کنار بیاید. برخلاف تصور رایج، توت فرنگی وحشی شکل وحشی توت فرنگی باغی ما نیست. منشا آنها به تلاقی دو گونه توت فرنگی از آمریکا برمی گردد. توت فرنگی های وحشی حتی در سایه درختان بلند رشد می کنند و می دانند چگونه با گیاهان گوجه فرنگی کنار بیایند.
نکته و ترفند
دقتترین برنامهریزی یک فرهنگ مختلط، اگر نادیده گرفته شود که توت فرنگی با خودش ناسازگار است، محکوم به شکست است. اگر بستری برای کاشت توت فرنگی در آنجا در نظر گرفته شده باشد، باید در سه تا چهار سال گذشته هیچ عضو دیگری از همان گونه وجود نداشته باشد.