گیاه استویا در اصل بومی آمریکای جنوبی است و از نظر بیولوژیکی به درستی به عنوان Stevia rebaudiana Bertoni نامیده می شود. فقط این گیاهان استویوزید با طعم شیرین، یک شیرین کننده کم کالری، در برگ های خود تولید می کنند.
گیاه استویا از کجا می آید؟
گیاه استویا (Stevia rebaudiana Bertoni) در اصل از آمریکای جنوبی، به ویژه فلات های پاراگوئه، آرژانتین و برزیل می آید. در آب و هوای نیمه مرطوب رشد می کند، جایی که به صورت شاخه های بوته ای تا ارتفاع یک متر رشد می کند.
استویا – گرما دوست آمریکای جنوبی
نهشته های وحشی استویا در فلات های پاراگوئه، آرژانتین و برزیل یافت می شود. آب و هوای نیمه مرطوب در اینجا حاکم است که با مقادیر زیاد بارش مشخص می شود. دمای ملایم به ندرت به زیر بیست درجه سانتیگراد می رسد. خاک های این منطقه کمی اسیدی، رسی، شنی و در نتیجه زهکشی مناسبی دارند. آنها به دلیل محتوای کم مواد مغذی تقریباً نابارور در نظر گرفته می شوند. استویا به خوبی با این شرایط سازگار شده است و در شکل طبیعی خود شاخه های بوته ای تا ارتفاع یک متر ایجاد می کند.
پرهزینه چند ساله
از آنجایی که شاخه‌های استویا تقریباً بدون انشعاب رشد می‌کنند، این گیاه برای تشکیل شاخ و برگ به نور زیادی نیاز دارد، اما به سختی به مواد مغذی نیاز دارد. بسته به آب و هوا، برگ عسل در زیستگاه طبیعی خود به عنوان یک گیاه همیشه سبز رشد می کند یا در دماهای سردتر برگ های خود را می ریزد. سپس استویا نیروی حیاتی خود را به پایه بزرگ بازمی‌گرداند و در دماهای بالاتر جوانه می‌زند.دوره گلدهی اصلی برگ عسل در اواخر پاییز می افتد. لقاح توسط باد انجام می شود که تقریباً همیشه در فلات ها غالب است و گرده ها را از یک گل به گل دیگر می برد.
کشف مجدد توسط اروپایی ها
مویسس جاکومو «سانتیاگو» برتونی طبیعت‌شناس سوئیسی اولین اروپایی بود که در منطقه مرزی با برزیل با برگ عسل برخورد کرد. در ابتدا او مشکوک شد که برگ شیرین یک گونه ناشناخته از Eupatorium است به دلیل شباهت آن به آب دوست که بومی اروپاست. در آغاز قرن بیستم بود که استویا به درستی طبقه‌بندی شد و به افتخار برتونی نام گیاهی لاتین آن داده شد.
مردم محلی از قدیم الایام برای استویا ارزش قائل بوده اند
استویا توسط مردم بومی آمریکای جنوبی بسیار ارزشمند است. حتی امروزه، افرادی که در آمریکای جنوبی زندگی می کنند از این گیاه به عنوان یک داروی طبیعی بسیار موثر و برای شیرین کردن چای مات استفاده می کنند. در طول جنگ جهانی دوم، زمانی که شکر کمبود داشت، این گیاه شیرین برای اولین بار به عنوان جایگزین شکر در انگلستان مورد آزمایش قرار گرفت.از 11 نوامبر 2011، استویا نیز در اتحادیه اروپا به عنوان یک افزودنی غذایی مجاز است و در غذاهای کم قند استفاده می شود.
نکته و ترفند
برای شیرین کردن غذاها و نوشیدنی ها می توانید از برگ های تازه استویا، عصاره استویا یا پودر استویا استفاده کنید. همه این شیرین کننده ها را خودتان می توانید از برگ های گیاه درست کنید.
